หนังสือพระยานรินทราธิบดี

​ข้าพเจ้า พระยานรินทราธิบดี พระยาชำนิพิทักษ์ พระยาเสนานุชิต พระยาศรีนครบาล ขอปรนนิบัติมายังท่านพระยาสังขโลกได้ทราบ ด้วยท่านมีหนังสือฉะบับหนึ่ง กับกำลังกองทัพมาเพิ่มช่วยคิดอ่านราชการกับพระยาเสนานุชิตนายทัพนายกองในเมืองกำปอด ได้สู้รบกับอ้ายญวน ระวังราชการรักษาครอบครัวราษฎรนั้น ข้าพเจ้าได้ยกไปตั้งอยู่ณวัดไพรดมณวันเดือนยี่ขึ้น ๗ ค่ำ ได้พบกับพระยาเสนานุชิตกับนายทัพนายกองพร้อมกันฟังหนังสือท่านให้ไปนั้น พระยาเสนานุชิตและนายทัพนายกองมีน้ำใจยินดีกับหนังสือในท่าน ข้าพเจ้าได้คิดอ่านเกณฑ์กำลังพระยาเสนานุชิตนายทัพนายกองไพร่ ๕๐๐ คนยกไปรบกับอ้ายญวน ณวันเดือนยี่ขึ้น ๑๓ ค่ำอ้ายญวนยกออกจากค่ายมาสู้รบกับเขมร ข้าพเจ้านายทัพนายกองได้สู้รบกับอ้ายญวน ๆ ตายนาย ๑ ไพร่ ๒๐ เข้ากัน ๒๑ คน พวกเขมรถูกลูกปืนอ้ายญวนป่วยเจ็บ ๒ คน แล้วอ้ายญวนก็หนีแตกเข้าในค่าย ข้าพเจ้ากับนายทัพนายกองถอยมาตั้งอยู่ตามเดิม ครั้นณวันเดือนขึ้น ๑๔ ค่ำ ข้าพเจ้านายทัพนายกองได้ยกไปรบกับอ้ายญวนอีกครั้งหนึ่ง ข้าพเจ้านายทัพนายกองยิงถูกอ้ายญวนตาย ๓๐ คน อ้ายญวนก็ถอยกลับเข้าในค่าย อ้ายญวนยิงปืนถูกพระยาเสนานุชิตกับไพร่จีน ๑ เขมร ๒ เข้ากัน ๔ คนป่วยเจ็บ ข้าพเจ้านายทัพนายกองก็ถอยกลับมายังที่เก่า และไพร่ญวนมีอยู่ในค่ายกะพงบายประมาณ ๗๐๐ คน ทุกวันนี้ข้าพเจ้าวิตกด้วยราชการนัก นานไปจะทำราชการสู้รบมันไม่ได้ ​ข้าพเจ้าได้มีหนังสือไปให้ออกยาอันษาษรทรงชื่อโค กับไพร่ ๕ คนไปขอกองทัพเจ้าคุณแม่ทัพทางเรือเข้ามาช่วยตีค่ายอ้ายญวนณคลองกะพงบายให้แตกกระจัดกระจายไปโดยเร็วนั้น ข้าพเจ้านายทัพนายกองกลัวผิดและชอบในราชการสิ่งหนึ่งสิ่งใด ขอให้ท่านช่วยเมตตาทำนุบำรุง จะได้ทำราชการฉลองพระเดชพระคุณต่อไป หนังสือมาณวันเดือนยี่ แรม ๓ ค่ำปีชวดโทศก ศักราช ๑๒๐๒